

Anna
Rokita
urodziła się w 1982 w Starachowicach. Wrocławską PWST ukończyła w 2006 roku. Już na drugim roku studiów debiutowała jako Laura w „Szklanej menażerii” (reż. D. Starczewski) w Teatrze Bagatela, gdzie została także zaangażowana jako etatowa aktorka. Nazywana jest, nie bez kozery „aktorzycą” i „zwierzem scenicznym”. Znakomicie potrafi wcielić się w postaci z wyobraźni, a także bohaterki Dostojewskiego i Woody’ego Allena. Jej kolejne role to: Ona w „Seansie” (reż. W. Nurkowski), Hedda w „Heddzie Gabler” (reż. D. Starczewski), Bianka w „Othellu” (reż. M. Sobociński), Sonia w „Zbrodni i karze” (reż. W. Śmigasiewicz), Dziewczyna w „Procesie”(reż. W. Śmigasiewicz), Adrian w „Seksie nocy letniej” (reż. A. Majczak), Karla w „Nocy Helvera” (reż. I. Villqist) oraz m.in. pies i starsza kobieta w „Barbelo, o psach i dzieciach” (reż. M. Bogajewska). Po epizodach w „Mayday” i „Oknie na parlament” w 2012 zmierzyła się z pierwszą znaczącą rolą farsową w „Wieczorze kawalerskim”.



- 1
- 2
- 3
Nie przepada za castingami. Pojawiła się w paru serialach i filmach pełnometrażowych: „Janosik”, (reż. A. Holland)„ Huśtawka”,(reż. T. Lewkowicz), IO, (reż. J. Skolimowski). Brała udział w Gali XXVI Przeglądu Piosenki Aktorskiej „Wiatry z mózgu”. W 2013 wyróżniona nagrodą Arete za debiut w Teatrze Polskiego Radia w roli Karli w „Nocy Helvera” w reżyserii autora. Lubi krakowski Kazimierz.
Galeria
(9 zdjęcia)Kariera teatralna
2023
Słownik Ptaszków Polskich,
reż. K. Materna
2022
Aleja Zasłożonych,
reż. D. Starczewski
2022
Wesele Figara,
reż. M. Grabowski
2021
Mayday odNowa,
reż. A. Barciś
2021
2021
Rewizor,
reż. M. Grabowski
2020
Ich czworo,
reż. G. Castellanos
2019
Życie jest snem,
reż. G. Varnas
2018
W'ariacje pożądania,
reż. R. Dziwisz
2017
Cesarz Kaligula, reż. I. Villqist
2017
reż. M. Wojtyszko
2016
Pomoc domowa,
reż. P. Pitera
2016
Pitawal - historie kryminalne Krakowa w piosenkach + reż.
2015
Lot nad kukułczym gniazdem,
reż. I. Villqist (od IX 2017)
2014
2014
Mefisto,
reż. M. Kotański
2013
Układ,
reż. M. Kotański
2013
Carmen. Bella Donna,
reż. P. Pitera
2013
V.I.P.,
reż. M. Bogajewska
2012
Wieczór kawalerski,
reż. P. Pitera
2011
Noc Helvera,
reż. I. Villqist
2011
Barbelo, o psach i dzieciach, reż. M. Bogajewska
2010
2009
Seks Nocy Letniej,
reż. A. Majczak
2008
2008
Proces,
reż. W. Śmigasiewicz
2007
Othello,
reż. M. Sobociński
2007
Okno na parlament,
reż. P. Pitera
2007
Zbrodnia i kara,
reż. W. Śmigasiewicz
2006
Hedda Gabler,
reż. D. Starczewski
2005
Seans,
reż. W. Nurkowski
2004
Szklana menażeria,
reż. D. Starczewski
1994
Mayday,
reż. W. Pokora (od 2008)
Kariera filmowa i telewizyjna
2022
Io
2020
Konspirator
2019-2020
Zakochani po uszy
2019
Moja Solidarność
2017
Twarz
2009
Huśtawka
2009
Janosik. Prawdziwa historia
2009
Janosik. Prawdziwa historia
(serial tv)
2008
39 i pół
2003-2019
Na wspólnej
Teatr Telewizji
2015
Tato,
reż. M. Bogajewska
Teatr Polskiego Radia
2013
Noc Helvera,
reż. I. Villqist


Piotr
Różański
urodził się w 1942 w Mikoszówce. Po ukończeniu warszawskiej PWST (1966), pracował w Teatrze Śląskim w Katowicach (1966-67, 1968-73), Bałtyckim Teatrze Dramatycznym w Koszalinie/Słupsku (1967-68), Teatrze Rozmaitości – dziś Bagatela – (1974-80), Teatrze Ludowym w Nowej Hucie (1980-81), a od 1981 znów w Bagateli. Ma na koncie około dziewięćdziesiąt ról teatralnych, nie licząc występów w filmie i telewizji. Za istotny debiut uważa rolę Chopina w adaptacji „Lata w Nohant” w 1968 roku. Występował w dramatach Arystotelesa, Shakespeare’a, de Moliny, Moliera, Hugo, Gogola, Turgieniewa, Czechowa, Ibsena, Wilde’a, Wedekinda, Brešana, Jerofiejewa, Słowackiego, Krasińskiego, Wyspiańskiego, Witkacego oraz Iwaszkiewicza, w adaptacjach Dostojewskiego, Kafki, Bułhakowa, Mickiewicza, Prusa i Gombrowicza. Grał także w lżejszym repertuarze klasycznym i współczesnym, w sztukach Zabłockiego, Bogusławskiego i Fredry, adaptacjach Boya-Żeleńskiego, w angielskich komediach i farsach.



- 1
- 2
- 3
Przez lata występował dla najmłodszej publiczności jako kamerdyner Truscott w „Tajemniczym ogrodzie” (reż. J. Szydłowski). Pracował także w Teatrze Małych Form w Londynie („Pan Tadeusz” 1998). Wziął udział w ponad trzydziestu spektaklach Teatru Telewizji, zagrał także kilkanaście ról filmowych i telewizyjnych. W 1981 otrzymał Dyplom Honorowy Ministra Kultury i Sztuki, a w 1999 na XXIV Opolskich Konfrontacjach Teatralnych „Klasyka polska” nagrodzono jego interpretację postaci Leona w adaptacji „Kosmosu” (reż. W. Śmigasiewicz).
Kariera teatralna
2023
Zimne ognie,
reż. M. Sajur
2021
reż. M. Gierszał
2019
reż. K. Hartung-Wójciak
2018
reż. K. Hartung-Wójciak
2018
reż. P. Pitera
2017
reż. I. Villqist
2015
2015
reż. M. Bogajewska
2014
reż. W. Śmigasiewicz
2014
reż. M. Kotański
2012
reż. I. Jera
2011
reż. W. Śmigasiewicz
2010
reż. M. Sobociński
2009
reż. P. Waligórski
2009
reż. P. Waligórski
2008
reż. W. Śmigasiewicz
2007
reż. P. Pitera
2007
reż. M. Sobociński
2007
reż. W. Śmigasiewicz
2006
reż. A. Domalik
2005
reż. G. Gietzky
2005
reż. W. Śmigasiewicz
2004
reż. W. Saniewski
2003
reż. J. Szurmiej
2003
reż. W. Śmigasiewicz
2002
reż. J. Szydłowski
2002
reż. M. Sobociński
2002
reż. W. Śmigasiewicz
2001
reż. P. Łazarkiewicz
2001
reż. J. Kopczewski
2000
reż. W. Śmigasiewicz
2000
reż. J. Szydłowski
2000
reż. T. Obara
1999
reż. W. Śmigasiewicz
1999
reż. J. Szydłowski
1999
reż. A. Sroka
1998
Kosmos,
reż. W. Śmigasiewicz
1998
reż. B. Sass
1998
reż. M. Rabczyńska
1997
reż. K. Orzechowski
1996
reż. H. Baranowski
1996
reż. M. Pacuła
1995
reż. T.A. Dutkiewicz
1994
reż. J. Zoń
1994
reż. W. Pokora
1993
reż. K. Orzechowski
1993
reż. L. Piskorz
1992
reż. Jan Güntner
1992
1992
reż. S. Nosowicz
1991
reż. K. Orzechowski
1991
reż. S. Nosowicz
1991
reż. K. Orzechowski
1991
reż. J. Zoń
1990
reż. S. Nosowicz
1990
reż. R. Smożewski
1990
reż. J. Kwiatkowski
1990
reż. T. Malak
1988
reż. S. Nosowicz
1987
reż. H. Boukołowski
1987
reż. I. Wollen
1985
1983
reż. W. Nurkowski
1983
reż. A. Jaworski
1982
reż. L. Mielczarek<
1982
reż. R. Olesiński
1982
reż. R. Olesiński
1982
reż. W. Nurkowski
1981
reż. P. Paradowski
1981
reż. W. Jesionka
1981
reż. J. Błeszyński
1981
reż. H. Giżycki
1979
reż. H. Giżycki
1979
reż. M. Górkiewicz
1978
reż. K. Lupa
1978
reż. B. Fijewska
1977
reż. M. Górkiewicz
1977
reż. J. Zegalski
1976
reż. M. Górkiewicz
1975
reż. K. Kwinta
1975
reż. R. Próchnicka
1974
reż. M. Górkiewicz
1974
reż. M. Górkiewicz
1974
reż. M. Górkiewicz
1974
reż. H. Kajzar
1973
reż. P. Paradowski
1972
reż. P. Paradowski
1972
reż. L. Wojciechowski
1972
1971
reż. I. Gogolewski
1971
reż. J. Kreczmar
1970
reż. J. Rakowiecki
1970
reż. L. Zamkow
1970
1970
reż. R. Smożewski
1968
reż. J. Burski
1968
reż. B. Fijewska
1968
reż. R. Kordziński
1967
reż. B. Radziszewska
1967
reż. S. Brudny
1967
reż. J. Para
1966
reż. M. Daszewski
1966
reż. R. Zawistowski
1966
reż. J. Romanówna
1965
reż. J. Świderski
Kariera filmowa i telewizyjna
2020
2019
2018
2016
2016
2016
2011
2010
2009
2009
2008
2007
2006
2004
1999
1998
1996
1996
1995
1987
1977
1969
1966
Teatr Telewizji
1997
1993
reż. T. Wiszniewski
1990
reż. K. Orzechowski
1989
reż. F. Falk
1988
reż. K. Nazar
1984
reż. S. Zajączkowski
1983
reż. S. Zajączkowski
1983
reż. J. Błeszyński
1983
1982
reż. Z. Hübner
1982
reż. A. Czekanowski, W. Dziki
1980
reż. J. Błeszyński
1979
reż. J. Słotwiński
1979
reż. K. Kwinta
1979
reż. S. Szlachtycz
1979
1977
reż. I. Wollen
1975
reż. T. Lis
1974
reż. G. Królikiewicz
1973
reż. L. Zamkow
1973
reż. L. Zamkow
1973
reż. J. Surdel
1972
reż. M. Broniewska
1972
reż. L. Zamkow
1972
reż. Z. Zbrojewski
1972
reż. L. Wojciechowski
1971
reż. J. Skotnicki
1971
reż. L. Zamkow
1971
reż. L. Zamkow
1970
reż. J. Wyszomirski
1970
reż. I. Komitow
1969
reż. A. Konic
1969
reż. L. Wojciechowski
1969
reż. Z. Zbrojewski
1969
1969
reż. L. Zamkow


Maciej
Sajur
urodził się w 1991 w Staszowie. Absolwent Wydziału Aktorskiego krakowskiej PWST. W spektaklach dyplomowych zagrał Białego Królika w „Na L.” na motywach „Alicji w Krainie Czarów” Lewisa Carrolla (reż. Aleksandra Konieczna) i Janka Kosa w „Niech żyje wojna!!!” Pawła Demirskiego (reż. Remigiusz Brzyk). W Łaźni Nowej wystąpił w przedstawieniach Bartosza Szydłowskiego: jako Itapua w „Klubie Miłośników Filmu Misja” (2013) oraz w głównej roli Witka w „Przypadku według Krzysztofa Kieślowskiego” (2016). W 2015 w Europejskim Ośrodku Praktyk Teatralnych „Gardzienice” zagrał Anty-Novalisa w spektaklu „Hymny do nocy” wg Novalisa (reż. Maciej Gorczyński). Od IV roku studiów był asystentem Jana Peszka na zajęciach ze scen współczesnych. Od czerwca 2016 r. jest członkiem zespołu teatru improwizowanego Impro KRK. W tym samym roku otrzymał m.in. stypendium Sapere Auso. Wraz z całą obsadą „Murzynów we Florencji” w reżyserii Iwony Kempy, w których wystąpił gościnnie w Teatrze Nowym, zdobył w 2018 r. Nagrodę im. Wyspiańskiego.



- 1
- 2
- 3
Zagrał główną rolę w filmie dyplomowym Piotra Kremkyego „Szał”. Od kilkunastu lat gra na gitarze elektrycznej /akustycznej/ klasycznej. Opanował też podstawy gry na fortepianie, perkusji i saksofonie tenorowym.
Obecnie gra w spektaklach

Ambroży Grabowski,
czyli wszystko, co chcecie wiedzieć o Krakowie, a se nie wyguglacie
Mikołaj Grabowski
Galeria
(8 zdjęcia)Kariera teatralna
2024
Ambroży Grabowski, czyli wszystko co chcecie wiedzieć o Krakowie, a se nie wyguglacie
reż. M. Grabowski
2024
Przygody Tomka Sawyera,
reż. K. Materna
2023
Słownik Ptaszków Polskich
reż. K. Materna
2022
Henryk Sienkiewicz. Greatest Hits,
reż. K. Materna
2021
Pensjonat Pana Bielańskiego, reż. M. Gierszał
2021
Rewizor,
reż. M. Grabowski
2021
Bagatela śpiewa,
reż. K. Materna
2020
Dialogi polskie,
reż. M. Grabowski
2019
Żyd z Wesela. Wycieczka krajoznawcza,
reż. K. Hartung-Wójciak
2019
Nadchodzi chłopiec,
reż. M. Wierzchowski
2018
W'ariacje pożądania,
reż. R. Dziwisz
2018
Szukając Romea,
reż. K. Hartung-Wójciak
2018
Murzyni we Florencji,
reż. I. Kempa
2017
Szklana menażeria,
reż. F. Gieldon
2017
O czym marzą kredki,
reż. P. Redkowski
2016
Jutro też jest dzień pełen miłości, reż. K. Pieńkos i Maciej Sajur
2016
O krasnoludkach, gąskach i sierotce Marysi,
reż. I.Jera
2016
Przypadek według Krzysztofa Kieślowskiego,
reż. B. Szydłowski
2015
Niech żyje wojna!!!,
reż. P. Demirski
2015
Hymn do nocy,
reż. M. Gorczyński
2014
Mefisto,
reż. M. Kotański (od V 2018)
2014
Na L.,
reż. A. Konieczna
2013
Klub miłośników filmu Misja, reż. B. Szydłowski
2005
Mayday 2,
reż. M. Sławiński (od I 2019)
2005
Testosteron,
reż. P. Urbaniak (od 2022)
Kariera filmowa i telewizyjna
2020
Ludzie i Bogowie
2019
Echo serca
2018
Drogi wolności
2016
Myśliciel
2015
Szał


Justyna
Schneider
Aktorka teatralna, musicalowa i filmowa.
Absolwentka AST w Krakowie i szkoły muzycznej II stopnia w klasie śpiewu operowego.
W Teatrze zadebiutowała rolą Helenki w „Grubych Rybach” w reż. Krystyny Jandy. Występowała również w Teatrze Och, Teatrze Starym, Teatrze Polonia. Na ekranie zadebiutowała główną rolą w serialu kryminalnym „Nowa” i komedii „Los numeros”.
W Teatrze Bagatela gra w „Pijakach”, „Bagatela śpiewa”, „Henryk Sienkiewicz. Great Hits” i „Wieczorze Kawalerskim”.
Gra również w Teatrze Stu rolę Sally w „Cabarecie” i w „Songach Teatru Stu”.



- 1
- 2
- 3
Obecnie gra w spektaklach

Ambroży Grabowski,
czyli wszystko, co chcecie wiedzieć o Krakowie, a se nie wyguglacie
Mikołaj Grabowski
Galeria
(6 zdjęcia)Kariera teatralna
2025
Proces
reż. J. Szydłowski
2024
Ambroży Grabowski, czyli wszystko co chcecie wiedzieć o Krakowie, a se nie wyguglacie
reż. M. Grabowski
2024
Przygody Tomka Sawyera,
reż. K. Materna
2022
Pijacy,
reż. A.W. Baron
2022
Songi Teatru Stu
reż. K. Jasiński
2021
reż. K. Materna
2018
Biało-czerwona,
reż. J. Zoń
2015
Doris Day. Sentymentalna podróż,
reż. Z. Rybka
2015
Damy i Huzary,
reż. K. Janda
2013
Mayday 2,
reż. K. Janda
2012
Wieczór kawalerski,
reż. P. Pitera
2012
Cabaret
reż. K. Jasiński
2010
Tekst Wassa Żeleznowa,
reż. W. Raźniak
2008
Grube ryby,
reż. K. Janda
2007
Oczyszczenie,
reż. P. Zelenka
2007
Dzika kaczka,
reż. M. Łazarkiewicz
2007
Oresteja,
reż. J. Klata
Kariera filmowa i telewizyjna
2023
Kolory złą - czerwień
2023
Na dobre i na złe
2023
Komisarz Alex
2023
Przyjaciółki
2020
Królestwo kobiet
2019-2020
Zakochani po uszy
2018
Diagnoza
2013
Na dobre i na złe
2012
Górska droga
2012
Supermarket
2011
Los numeros
2011
Plebania
2010
Nowa


Sławomir
Sośnierz
urodził się w 1952 w Opolu. Krakowską PWST ukończył w 1975 r. W roku następnym debiutował rolą Sobreckiego w „Pijakach” (reż. H. Kajzar) w Teatrze Współczesnym we Wrocławiu. Był z tą sceną związany przez cztery lata. Następnie pracował we wrocławskim Teatrze Polskim (1979-1989), Teatrze im. J. Słowackiego w Krakowie (1989-91), Teatrze Ludowym w Nowej Hucie (1991-2000), po czym związał się z Teatrem Bagatela. Jako aktor wszechstronny występował w dramatach Shakespeare’a, Büchnera, Gogola, Czechowa, Pirandella, Brechta, Geneta, Dürrenmatta, Williamsa, von Horvatha, Havla, Jerofiejewa, Mickiewicza, Słowackiego, Krasińskiego, Wyspiańskiego, Witkacego, Gombrowicza, Mrożka, Różewicza i Schaeffera, w adaptacjach Joyce’a, Kafki i Singera, w komediach Moliera, Bohomolca i Fredry oraz w anglosaskich farsach.



- 1
- 2
- 3
W Bagateli zagrał m.in. w „Ślubie”, „Hulajgębie”, „Nocy Walpurgi”, „Othellu”, „Procesie”, „Tramwaju zwanym pożądaniem” i „Woyzecku”, wyreżyserował też kameralną sztukę „Naczelny albo letni wieczór, kiedy nie wieje wiatr”, wystąpił również w „Sztukmistrzu z Lublina. Współpracuje z Teatrem Łaźnia Nowa i Operą Krakowską oraz Teatrem Barakah. Miłośnicy kina mogą pamiętać go z roli robotnika Heńka w „Marcowych migdałach”. Gra także epizody w serialach i ma na koncie kilka spektakli Teatru Telewizji.
Jest profesorem nadzwyczajnym macierzystej uczelni. Zdobył nagrodę na XXIII Opolskich Konfrontacjach Teatralnych w 1998 oraz Nagrodę im. Wojtka Szawula w 2004. Lubi wszystko po trochu.
Kariera teatralna
2022
Wesele Figara,
reż. M. Grabowski
2021
Pensjonat Pana Bielańskiego, reż. M. Gierszał
2021
Rewizor,
reż. M. Grabowski
2018
Ryzykowna forsa,
reż. P. Pitera
2017
Cesarz Kaligula,
reż. I. Villqist
2016
Najdroższy,
reż. G. Castellanos
2015
Lot nad kukułczym gniazdem,
reż. I. Villqist
2015
Poskromienie złośnicy,
reż. M. Kotański
2014
Mefisto,
reż. M. Kotański
2013
Układ,
reż. M. Kotański
2012
Wieczór kawalerski,
reż. P. Pitera
2011
Mały lord,
reż. J. Szydłowski
2010
Statek dla lalek,
reż. Anna Nowicka
2009
I będzie wesele...j,
reż. P. Waligórski
2009
Tramwaj zwany pożądaniem, reż. D. Starczewski
2009
Woyzeck,
reż. A. Domalik
2008
Sen nocy letniej,
reż. J. Jabrzyk
2008
Proces,
reż. W. Śmigasiewicz
2007
Othello,
reż. M. Sobociński
2007
Blackbird,
reż. B. Tosza
2006
Wesele by Czechow,
reż. A. Domalik
2005
Testosteron,
reż. P. Urbaniak
2005
Noc Walpurgi albo
kroki...,
reż. W. Śmigasiewicz
2005
Mayday 2,
reż. M. Sławiński
2004
Sztukmistrz z Lublina,
reż. J. Szurmiej
2004
Naczelny (reżyseria)
2003
Kolacja dla głupca,
reż. T. Obara
2003
Hulajgęba,
reż. W. Śmigasiewicz
2002
Ślub,
reż. W. Śmigasiewicz
2002
Tramwaj zwany pożądaniem,
reż. M. Mészáros
2002
Rewizor,
reż. M. Sobociński
2001
Trzy Siostry,
reż. A. Domalik
2000
Sceny z Nowego Świata,
reż. T. Obara
2000
Stosunki na szczycie,
reż. J. Szydłowski
2000
Makbet,
reż. W. Śmigasiewicz
1999
Balladyna,
reż. A. Sroka
1999
Kurs mistrzowski,
reż. W. Śmigasiewicz
1999
Epoka śmiechu,
reż. A. Sroka
1998
Wesołe Kumoszki z Windsoru,
reż. J. Stuhr
1998
reż. T. Obara
1998
Dziady cz. III. Cela Konrada,
reż. Ł. Kos, M. Wrona
1997
Żniwo,
reż. K. Galos
1997
Pan Jowalski,
reż. K. Orzechowski
1996
Tango,
reż. K. Orzechowski
1996
Lekarz mimo woli
reż. T. Obara
1996
Dożywocie,
reż. T. Obara
1995
W małym dworku,
reż. T. Obara
1995
Bestia i piękna,
reż. W. Nurkowski
1994
Balladyna,
reż. R. Zioło
1994
Czerwone nosy,
reż. W. Nurkowski
1993
reż. D. Latour
1993
Mieszczanin szlachcicem,
reż. J. Stuhr
1992
reż. W. Nurkowski
1992
Romeo i Julia,
reż. K. Orzechowski
1992
Pastorałka. Hej kolęda, kolęda,
reż. M. Rasiewicz
1991
Obóz wszystkich świętych,
reż. M. Grabowski
1991
Forza venite gente,
reż. A. Jamróz
1990
Kuszenie,
reż. K. Jędrysek
1990
Człowiek, zwierzę i cnota,
reż. W. Ziętarski
1990
Apokryf wigilijny,
reż. M. Fiedor
1989
Opowieści Lasku Wiedeńskiego,
reż. H. Adamek
1989
Najwyborniejsza opowieść o Kupcu Weneckim,
reż. T. Minc
1988
Śmierć Dantona,
reż. J. Bunsch
1988
Mąż i żona,
reż. I. Przegrodzki
1986
Janulka, córka Fizdejki,
reż. J. Bunsch
1986
Vatzlav,
reż. M. Kochańczyk
1985
Na czworakach,
reż. T. Minc
1983
Perykles,
reż. H. Tomaszewski
1983
Woyzeck,
reż. T. Minc
1982
Trans-Atlantyk,
reż. E. Korin
1982
Szewcy,
reż. J. Bunsch
1981
YO-YO,
reż. T. Minc
1981
Mizantrop (as. reż.),
reż. M. Straszewska
1981
Wesele,
reż. I. Przegrodzki
1980
Sen nocy letniej,
reż. J. Grzegorzewski
1980
Wykład profesora Mikulskiego,
reż. W. Górski
1980
Ameryka,
reż. J. Grzegorzewski
1979
Pan Jowialski,
reż. W. Zatorski
1979
Romeo i Julia,
reż. B. Kierc
1979
Nie-boska komedia,
reż. J. Grzegorzewski
1978
Dziady,
reż. K. Braun
1977
+++ /Trzema krzyżykami/,
reż. H. Kajzar
1977
Opowieść sceniczna o Aleksandrze Błoku,
reż. K. Brau
1977
Odejście Głodomora,
reż. H. Kajzar
1977
Operetka,
reż. K. Braun
1976
Matka Courage i jej dzieci,
reż. K. Braun
1976
Anna Livia,
reż. K. Braun
1976
Pijacy,
reż. H. Kajzar
1975
Wielki człowiek do małych interesów,
reż. M. Górkiewicz
Kariera filmowa i telewizyjna
2016
Komisja morderstw
2014
Prawo Agaty
2013
Komisarz Alex
2012
Santcuary
2011
Ryszard
2009-2010
Majka
2006
2005
Pensjonat pod różą
2005
Egzamin z życia
2004-2012
Pierwsza miłość
2003
Tak czy nie?
2002
Na dobre i na złe
2001
Samo niebo
2001
Przeprowadzki
2001
Marszałek Piłsudski
2001
Klinika pod Wyrwigroszem
1999
Palce lizać
1999
Złotopolscy
1994
Śmierć jak kromka chleba
1989
Marcowe Migdały
1986
Crimen
1986
Legend of the white horse
1983
Tajemnica starego ogrodu
Teatr Telewizji
1995
Mieszczanin szlachcicem,
reż. J. Stuhr
1984
Trans-Atlantyk,
reż. E. Korin
1981
Oskarżyciel publiczny,
reż. J. Maciejowski
1981
Śmierć Tarełkina,
reż. W. Wodecki
1981
Cienie,
reż. W. Wodecki


Dariusz
Starczewski
urodził się w 1965 w Częstochowie. Absolwent Lart*studiO, krakowską PWST ukończył w 1998; jego rolą dyplomową był Aristarch w „Samobójcy” w reżyserii Jerzego Treli – spektakl zdobył Grand Prix, zaś aktor wyróżnienie, na XVI Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi.
Zadebiutował na scenie już w 1993 z Grupą Rafała Kmity, z którą jest związany do dziś. Współpracę z Teatrem Bagatela rozpoczął w 2001 rolą Kułygina w „Trzech siostrach” (reż. A. Domalik). W zróżnicowanym dorobku ma role w dramatach Shakespeare’a, Büchnera, Gogola, Czechowa, Ibsena, Jerofiejewa, Gombrowicza, Iredyńskiego, Mrożka i Herberta oraz w adaptacjach Dostojewskiego i Kafki. Z dezynwolturą przechodzi od postaci Wujaszka Wani do Leopolda z allenowskiego „Snu nocy letniej”. Występował w krakowskich teatrach: Starym, Łaźni, Bückleina, Nowym, Łaźni Nowej, STU, Grotesce, Barakah oraz warszawskich Na Woli i Rampa, w Teatrze Rozrywki w Chorzowie, Teatrze Muzycznym w Łodzi i Teatrze Muzycznym Capitol we Wrocławiu.



- 1
- 2
- 3
Asystował Maciejowi Sobocińskiemu przy inscenizacji „Rewizora” (2002), a w dwa lata później zadebiutował jako reżyser „Szklaną menażerią” na Scenie na Sarego 7. Kolejno zrealizował jeszcze „Heddę Gabler”, „Kto otworzy drzwi?” (spektakl dyplomowy PWSFTviT), „Tramwaj zwany pożądaniem”, „Rosyjską ruletkę” (Teatr im. Żeromskiego, Kielce), „Sen nocy letniej” (Międzynarodowy Festiwal Reżyserii Teatralnej „Versionale” w Dreźnie), „genomgnom” (Eurodramafest 2011), „d o w n_u s” (premiera w Teatrze STU) oraz „Ikebanę” Marcina Skóry (Teatr im. Solskiego, Tarnów). Na współzałożonej z Anką Graczyk Scenie Pokój – w najmniejszym teatrze w Polsce – wyreżyserował „Postrzał” Ingrid Lausund (2013), „…i zawsze przy mnie stój” Tomasza Jachimka (2014), „Bliżej” Patricka Marbera (2015) i czechowowskie „Trzy siostry” (2017).
W 2016 obronił doktorat na Wydziale Reżyserii warszawskiej Akademii Teatralnej.
Występuje również w filmach krótko- i pełnometrażowych oraz programach telewizyjnych. Zagrał także w spektaklu Teatru Telewizji. Jest założycielem platformy artystycznej „sztuka na wynos” oraz firmy szkoleniowej „SZiN”.
Obecnie gra w spektaklach

Ambroży Grabowski,
czyli wszystko, co chcecie wiedzieć o Krakowie, a se nie wyguglacie
Mikołaj Grabowski
Kariera teatralna
2024
Gwałtu, co się dzieje
reż. T. Cymerman
2024
Ambroży Grabowski, czyli wszystko co chcecie wiedzieć o Krakowie, a se nie wyguglacie
reż. M. Grabowski
2022
Aleja zasłużonych,
reż. D. Starczewski
2022
Pijacy,
reż. A. W. Baron
2021
Pensjonat Pana Bielańskiego, reż. M. Gierszał
2021
Rewizor,
reż. M. Grabowski
2021
Trzy siostry,
reż. K. Jasiński
2020
Jestem obok,
reż. D. Starczewski
2020
Dialogi polskie,
reż. M. Grabowski
2020
Wszyscy w domu,
reż. D. Starczewski
2019
Życie jest snem,
reż. G. Varnas
2018
Kotka na gorącym blaszanym dachu,
reż. D. Starczewski
2018
Żyd,
reż. A. Błażewicz
2018
Wiedźmy,
reż. K. Jasiński
2017
reż. I. Villqist
2017
Trzy siostry,
reż. D. Starczewski
2017
Ikebana,
reż. D. Starczewski
2017
Czego nie widać,
reż. M. Wojtyszko
2016
Noce waniliowych myszy, reż. A. Nowicka
2016
Najdroższy,
reż. G. Castellanos
2015
Improwizacje #9,
reż. A. Duda-Gracz
2015
Poskromienie złośnicy,
reż. M. Kotański
2015
Bliżej,
reż. D. Starczewski
2015
Lot nad kukułczym gniazdem, reż. I. Villqist
2014
…I zawsze przy mnie stój,
reż. D. Starczewski
2014
Mefisto,
reż. M. Kotański
2014
Nie budźcie mnie,
reż. B.T. Graczyk
2013
Idiota,
reż. N. Rakowski
2013
Roma i Julian,
reż. K. Jasiński
2013
Jeszcze nie pora nam spać, reż. R. Kmita
2013
Postrzał,
reż. D. Starczewski
2013
Układ,
reż. M. Kotański
2012
Jeszcze nie pora nam spać,
reż. R. Kmita
2012
Hamlet,
reż. K. Jasiński (od następnych sezonów)
2012
Martwe wesele,
reż. A. Nowicka
2012
D o w n_u s,
reż. D. Starczewski
2011
Wujaszek Wania,
reż. W. Śmigasiewicz
2011
Genomgnom,
reż. D. Starczewski
2011
Tango,
reż. P. Waligórski
2010
Sen nocy Letniej,
reż. D. Starczewski
2010
Kogut w rosole,
reż. M. Gierszał
2010
O psychiatrach, psychologach i innych psycholach,
reż. A. „Baron” Więcek (od następnych sezonów)
2010
Kochankowie nie z tej ziemi, reż. P. Urbaniak
2009
ЯФsyjska ЯЦletka,
reż. D. Starczewski
2009
Żeby cię lepiej zjeść,
reż. P. Waligórski
2009
reż. P. Waligórski
2009
Woyzeck,
reż. A. Domalik
2009
Tramwaj zwany pożądaniem, reż. D. Starczewski
2009
Dość!,
reż. R. Kmita
2009
Mały Eyolf,
reż. M. Spiss
2009
Seks nocy letniej,
reż. A. Majczak
2008
Proces,
reż. W. Śmigasiewicz
2008
Jaskinia filozofów,
reż. P. Sieklucki
2007
Kto otworzy drzwi?,
reż. D. Starczewski
2007
Biesy,
reż. K. Jasiński
2007
Othello,
reż. M. Sobociński
2006
Wesele by Czechow,
reż. A. Domalik
2006
Hedda Gabler,
reż. D. Starczewski
2005
Lis filozof,
reż. P. Waligórski
2005
Noc Walpurgi albo kroki komandora,
reż. W. Śmigasiewicz
2005
Seans,
reż. W. Nurkowski
2005
Cukier w normie,
reż. P. Waligórski
2004
Szklana menażeria, reż./opracowanie muzyczne. D. Starczewski
2003
Hulajgęba,
reż. W. Śmigasiewicz
2002
Ca-sting,
reż. R. Kmita
2002
Ślub,
reż. W. Śmigasiewicz
2002
Rewizor,
reż. M. Sobociński
2002
Bez seksu proszę,
reż. J. Szydłowski
2001
Trzy siostry,
reż. A. Domalik
2000
Hamlet,
reż. K. Jasiński
2000
Idiota,
reż. A. Trojanowska
1998
Samobójca,
reż. J. Trela
1998
Ryszard III,
reż. M. Fugas
1997
Burza,
reż. R. Zioło
1997
Wszyscyśmy z jednego szynela,
reż. R. Kmita
1996
1995
Pop-show czyli sceniczny teledysk quasi-kabaretu Rafała Kmity,
reż. R. Kmita
1994
Mayday,
reż. W. Pokora (od 2016/17)
1994
Trzy zdania o umieraniu,
reż. R. Kmita
1993
Głusi jak pień
1986
Wariat i zakonnica,
reż. K. Jasiński (od następnych sezonów)
Kariera filmowa i telewizyjna
2019
Boże ciało
2019
Fighter
2019
Na bank się uda
2017
A return to grace. Luther's life and legacy
2017
Belfer 2
2017
Miasto skarbów
2012
Obława
2012
Dzień oszusta
2011
Najpiękniejsza para piersi na świecie
2010
Heniek
2008
Iron cross
2008
Jak żyć?
2008
Gra o nobla
2008
Ściana śmierci w katastrofy górnicze
2006
Jarecki w Wielkie Ucieczki
2005
Mistrz i Małgorzata "Prezent"
2005
Nie ma takiego numeru
2004
Skurcze
2003
Koniec wakacji
2001
Eucalyptus
1996
Listy
Tetr Telewizji
1998
Płaszcz,
reż. A. Domalik


Ewelina
Starejki
urodziła się w 1977 w Sanoku. Studiowała w PWSFTviT w Łodzi i PWST w Krakowie. Jej rolami dyplomowymi w 2002 były Natalia w „Oświadczynach” Czechowa (reż. A. Mandat) i Księżna Irina w „Szewcach” (reż. J. Jarocki). W tym samym roku dołączyła do zespołu Teatru Bagatela i zagrała Manię w „Ślubie” (reż. W. Śmigasiewicz). Wystąpiła także w „Drzewie tropików” (reż. K. Warnke) w Teatrze 38. Na macierzystej scenie gra w różnorodnym repertuarze od shakespeare’owskich tragedii przez rosyjskie dramaty, po sztuki współczesne, komedie i farsy. Na szczególną uwagę zasługują jej interpretacje Nataszy w „Trzech siostrach”, Kobiety w „Psie, Kobiecie, Mężczyźnie”, Stelli w „Tramwaju zwanym pożądaniem”, Bożeny w „Między nami dobrze jest” (przy tym spektaklu pełniła też funkcję asystenta reżysera), czy Mileny w „Barbelo, o psach i dzieciach”. Nieodpartym komizmem cechuje się w jej interpretacji postać Adrian z „Seksu nocy letniej”.



- 1
- 2
- 3
Współpracowała z Grupą Rafała Kmity i Teatrem STU, Teatrem Współczesnym w Szczecinie oraz Teatrem na Woli. Występuje w filmowych etiudach, filmach telewizyjnych, serialach oraz Teatrze Polskiego Radia. Rolą Maryny w „Weselu” (reż. A. Augustynowicz) zdobyła II Nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie na Inscenizację Utworów Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie w 2007. Jako Mamusia w „Tacie” (reż. M. Bogajewska) zdobyła nagrodę indywidualną na XIX Ogólnopolskim Festiwalu Komedii „Talia” w Tarnowie w 2015. Lubi pływanie i szybką jazdę samochodem.
Obecnie gra w spektaklach

Ambroży Grabowski,
czyli wszystko, co chcecie wiedzieć o Krakowie, a se nie wyguglacie
Mikołaj Grabowski
Kariera teatralna
2024
Gwałtu, co się dzieje,
reż. T. Cymerman
2024
Ambroży Grabowski, czyli wszystko co chcecie wiedzieć o Krakowie, a se nie wyguglacie
reż. M. Grabowski
2023
Słownik Ptaszków Polskich,
reż. K. Materna
2021
Mayday odNowa,
reż. A. Barciś
2021
Rewizor,
reż. M. Grabowski
2020
Dialogi polskie,
reż. M. Grabowski
2018
Kłamstwo ...o miłości,
reż. H.J. Schoen
2017
Czego nie widać,
reż. M. Wojtyszko
2017
Szklana menażeria,
reż. F. Gieldon
2016
Boska terapia,
reż. H.J. Schoen
2015
Płomień żądzy,
reż. M. Bogajewska
2015
Lot nad kukułczym gniazdem, reż. I. Villqist
2014
Tato,
reż. M. Bogajewska (od 2015)
2014
Prawda... o zdradzie,
reż. H.J. Schoen
2013
Układ,
reż. M. Kotański
2013
Carmen. Bella Donna,
reż. P. Pitera
2013
V.I.P,
reż. M. Bogajewska
2012
Wieczór kawalerski,
reż. P. Pitera
2011
Między nami dobrze jest,
as. reż., reż. A. Majczak
2011
Barbelo, o psach i dzieciach, reż. M. Bogajewska
2009
Żeby cię lepiej zjeść,
reż. P. Waligórski
2009
Woyzeck,
reż. A. Domalik
2009
Tramwaj zwany pożądaniem, reż. D. Starczewski
2009
Siostry przytulanki,
reż. G. Castellanos
2008
Seks nocy letniej,
reż. A. Majczak
2007
Wesele,
reż. A. Augustynowicz
2007
Othello,
reż. M. Sobociński
2007
Okno na parlament,
reż. P. Pitera (od 2012)
2006
Rozmowy nocą,
reż. K. Szymczyk-Majchrzak
2006
Szalone nożyczki,
reż. M. Sławiński (od 2012)
2006
Wesele by Czechow,
reż. A. Domalik
2005
Noc Walpurgi albo kroki komandora,
reż. W. Śmigasiewicz
2004
Sztukmistrz z Lublina,
reż. J. Szurmiej
2004
Pies, kobieta, mężczyzna,
reż. A. Majczak
2003
Skrzypek na dachu,
reż. J. Szurmiej
2003
Kolacja dla głupca,
reż. T. Obara
2003
Hulajgęba,
reż. W. Śmigasiewicz
2002
Drzewo tropików,
reż. K. Warnke
2002
Ślub,
reż. W. Śmigasiewicz
2002
Ca-sting,
reż. R. Kmita
2001
Trzy siostry,
reż. A. Domalik
Kariera filmowa i telewizyjna
2020
25 lat niewinności
2019
Jak zostałem gangsterem
2018
Rojst
2016
Fale
2016
O mnie się nie martw
2016
Artyści
2014
Upał
2009
Kaszel umarlaka
2007
Aria diva
2007
Plebania
2006
Daleko od noszy
2006
Królowie śródmieścia
2006
Niania
2006
Próba mikrofonu
2000
Pożądanie w cieniu wiązów
2000
Pościg
Teatr Polskiego Radia
2011
Burmistrz,
reż. M. Kotański


Patryk
Szwichtenberg
urodził się w 1991 roku. Absolwent krakowskiej PWST (2017). Aktor, muzyk i kompozytor – śpiewa, gra na skrzypcach i fortepianie. Jeszcze na studiach występował w spektaklach Agnieszki Glińskiej, Konrada Imieli, Rudolfa Zioły, Ceziego Studniaka i Jakuba Skrywanka. Współpracował z wrocławskim Teatrem Muzycznym Capitol, Teatrem WARSawy i gdyńskim Teatrem Muzycznym oraz z Muzeum Powstania Warszawskiego. Od października 2018 jest etatowym aktorem Teatru Bagatela. Komponuje muzykę teatralną lub opracowuje muzycznie przedstawienia. Nieobce są mu także kino i telewizja. 2016 przyniósł mu – razem z kolegami – Nagrodę zespołową za „Między nami dobrze jest” na 34. Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi oraz Wyróżnienie Jury Konkursu Aktorskiej Interpretacji na 37. Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu (nagroda dla zespołu Kapuczino).



- 1
- 2
- 3
Kariera teatralna
2025
Proces
reż. J. Szydłowski
2024
Przygody Tomka Sawyera,
reż. K. Materna
2022
Pijacy,
reż. A.W. Baron
2022
Pani Pylińska i sekret Chopina,
reż. A. Opatowicz
2021
reż. K. Materna
2019
Życie,
reż. G. Varnas
2019
Śmierć pięknych saren,
reż. J. Szurmiej (od X 2021)
2018
Tlen,
reż. R. Zioło
2018
W’ariacje pożądania,
reż. R. Dziwisz
2017
Kilka sposobów na to, jak schudną, ale zostać szczęśliwym, czyli jak kapitalizm nas tuczy i nie pozwala dojeść,
reż. J. Skrzywanek
2017
Dziecię starego miasta,
reż. C. Studniak
2016
Liżę Twoje serce,
reż. A. Glińska
2016
Gdzie ty idziesz, dziewczynko, reż. A. Glińska
2016
Jestem VIP-em,
reż. K. Imiela
2013
Samobójca,
reż. J. Trela
2012
Romanca,
reż. D. Majchrzak
Kariera filmowa i telewizyjna
2020
Chyłka. Rewizja
2020
Komisarz Alex
2020
Ludzie i bogowie
2020
Stulecie winnych
2019
1800 gramów
2019
Chyłka. Kasacja
2019
Niepospolita
2019
Odjazd
2019
Restart
2019
Stulecie winnych
2019
Wojenne dziewczyny
2019
Zakochani po uszy
2018
Drogi wolności
2018
Na sygnale
2018
Pokój studentowi, tanio
2017
Belle epoque
2016
Na noże
2016
Pogubienie
2016
Smoleńsk
2016
Zagraj ze mną
2015
Żanna w nowy świat
2015
Pilecki
2015
To tylko przemoc
2014
Prometeusz
2013
Olena
2004
Pierwsza miłość
2002
Na Wspólnej
Teatr Telewizji
2016
Gdzie ty idziesz dziewczynko
Galeria


Kosma
Szyman
urodził się w 1989 w Białymstoku, a dorastał w Lidzbarku Warmińskim, gdzie ukończył Państwową Szkołę Muzyczną I stopnia w klasie gitary. Absolwent krakowskiej PWST w klasie mistrzowskiej Jerzego Treli. Wystąpił w spektaklach dyplomowych „Pływalnia” Larsa Noréna (reż. Krystian Lupa) oraz „Koło kwintowe” (reż. Aleksandra Popławska). Bardzo ważnym doświadczeniem było dla niego spotkanie z młodą reżyserką Lucyną Sosnowską podczas pracy przy „Hamletmaszynie” Heinera Müllera. Na Scenie na Sarego 7 zadebiutował w roli barmana w „Pod wulkanem” w autorskiej realizacji Waldemara Śmigasiewicza. W 2012 zagrał w teledysku Funky Trip Foundation obok Ewy Dałkowskiej.



- 1
- 2
- 3
Kariera teatralna
2024
Gwałtu, co się dzieje
reż. T. Cymerman
2024
Przygody Tomka Sawyera,
reż. K. Materna
2021
2020
reż. M. Grabowski
2019
reż. G. Varnas
2018
reż. D. Starczewski
2017
Cesarz Kaligula,
reż. I. Villqist
2016
O krasnoludkach, gąskach i sierotce Marysi,
reż. I. Jera
2016
Boska terapia,
reż. H.J. Schoen
2016
Pomoc domowa,
reż. P. Pitera
2015
Lot nad kukułczym gniazdem, reż. I. Villqist
2015
Spi>ra>la,
real. K. Lupa, I. Gańczarczyk, P. Skiba
2014
Pod wulkanem,
reż. W. Śmigasiewicz
2014
Mefisto,
reż. M. Kotański (od III 2015)
Gorzko!
2013
Niepokoje,
reż. S. Krysiak
2013
Pływalnia,
reż. K. Lupa
2013
Koło kwintowe – fragmenty (E-dur),
reż. A. Popławska
2013
Hamletmaszyna,
reż. L. Sosnowska
2009
Tramwaj zwany Pożądaniem, reż. D. Starczewski (od I 2016)
2008
Bal u Salomona,
reż. W. Siemion
2006
Szalone nożyczki,
reż. M. Sławiński (od 2016/2017)
Kariera filmowa i telewizyjna
2020
Najmro. Kocha, kradnie, szanuje
2016
Letarg
2014
Gorzko!
2011
Miłość
2011
Julia (2011-2012)
2009
Pomydleni
Teatr Polskiego Radia
2016
Czarodziejka z harlemu,
reż. I. Villqist
Letarg
Galeria


Piotr
Urbaniak
urodził się w 1967 w Krakowie. Aktor i reżyser. Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Krakowie. Po dyplomie w roku 1990 zadebiutował na scenie Teatru Ludowego, gdzie zagrał m.in., bardzo dobrze przyjęte przez krytykę, główne role w „Poskromieniu złośnicy” w reżyserii J. Stuhra oraz w „Romeo i Julii” w reżyserii Krzysztofa Orzechowskiego. W latach 1995–1997 był członkiem zespołu Narodowego Starego Teatru, a w latach 1997–2001 i od 2008 Teatru Bagatela, gdzie obecnie można go zobaczyć m.in. w spektaklach: Mayday odNowa w reż. Artura Barcisia, Szalone nożyczki w reż. Marcina Sławińskiego, czy Kotka na gorącym blaszanym dachu w reż. Dariusza Starczewskiego.
Pracował pod kierunkiem takich reżyserów jak Jerzy Jarocki, Jerzy Stuhr, Rudolf Zioło, Barbara Sass i Agnieszka Glińska. Występował w zróżnicowanym repertuarze – od dzieł Szekspira, Moliera, Goethego i Czechowa przez Fredrę, Witkacego i Gombrowicza, po adaptację Mniszkówny.



- 1
- 2
- 3
Występował w filmach fabularnych (Śmierć jak kromka chleba, Zawrócony, Pułkownik Kwiatkowski w reż. K. Kutza), serialach, spektaklach Teatru Telewizji oraz programach rozrywkowych i koncertach (Spotkanie z balladą). W latach 2008-2009 wraz z Agnieszką Szulim, prowadził poranny program Kawa czy herbata? w TVP1.
Wielką miłością Piotra Urbaniaka jest radio, w którym pracował jako autor, współautor oraz prowadzący audycje w RMF FM (Kobiety niezrównane, Zaginione cywilizacje, Wstawaj, szkoda dnia, Wywiady Piotra Urbaniaka, Pociąg do Hollywood). W latach 2004–2008 w RMF Classic prowadził Śniadanie mistrzów.
Również dla radia adaptował i wyreżyserował Wiedźmina wg A. Sapkowskiego oraz współtworzył plenerową Inwazję Mocy ‘99.
Od kilku lat współpracuje z Radiem Kraków.
Jego reżyserskim debiutem był przyjęty z entuzjazmem w 2005 roku „Testosteron” Andrzeja Saramonowicza, zrealizowany i grany do dziś w Teatrze Bagatela. Jako reżyser zrealizował również w Teatrze Bagatela spektakle: „Napis” G. Sibleyrasa (2008) i „Kochankowie nie z tej ziemi” P. Valentine (2010), oraz „Wydmuszkę” Marcina Szczygielskiego (2014). Spektakl „Kochankowie nie z tej ziemi” został też bardzo ciepło przyjęty po premierze w Teatrze Dramatycznym w Płocku (2012)
Ścieżka kariery Kariera teatralna
2024
Wszystko, co najlepsze
reż. P. Złotorowicz
2024
Przygody Tomka Sawyera,
reż. K. Materna
2021
Mayday odNowa,
reż. A. Barciś
2020
Ich czworo,
reż. G. Castellanos
2019
Opera za trzy grosze,
reż. J. J. Połoński
2019
Życie jest snem,
reż. G. Varnas
2018
Kotka na gorącym blaszanym dachu,
reż. D. Starczewski
2018
Ryzykowna forsa,
reż. P. Pitera
2017
Cesarz Kaligula,
reż. I. Villqist
2015
Przerażony na śmierć,
reż. R. Aldridge
2015
Poskromienie złośnicy,
reż. M. Kotański
2015
Lot nad kukułczym gniazdem,
reż. I. Villqist (od I 2016)
2015
Legalna blondynka,
reż. J. Józefowicz
2014
Wydmuszka,
reż. P. Urbaniak
2012
Kochankowie nie z tej ziemi,
reż. Piotr Urbaniak (Płock)
2010
Kochankowie nie z tej ziemi, reż. P. Urbaniak (Kraków)
2009
Woyzeck,
reż. A. Domalik
2008
Proces,
reż. W. Śmigasiewicz
2008
Napis,
reż. P. Urbaniak
2005
Testosteron,
reż. p. Urbaniak
2001
Szalone nożyczki,
reż. M. Sławiński (od 2021)
2000
Sceny z nowego świata,
2000
Makbet,
reż. W. Śmigasiewicz
1999
Balladyna,
reż. A. Sroka
1998
Czego nie widać,
reż. K. Orzechowski
1998
Miesiąc na wsi,
reż. B. Sass
1998
Kosmos,
reż. W. Śmigasiewicz
1997
Panna Tutli-Putli,
reż. K. Orzechowski
1997
1997
Gracze,
reż. A. Sadowsk
1996
Kram Karoliny,
reż. A. Glińska
1996
Ocaleni,
reż. G. Roll
1995
Mąż i żona,
reż. W. Nurkowski
1994
Po górach, po chmurach...,
reż. K. Orzechowski
1994
Czerwone nosy,
reż. W. Nurkowski
1994
Balladyna,
reż. R. Zioło
1993
Mieszczanin szlachcicem,
reż. J. Stuhr
1992
Trędowata,
reż. W. Nurkowski
1992
Pastorałka. Hej kolęda, kolęda!,
reż. M. Rasiewicz
1992
Świętoszek,
reż. Z. Wardejn
1992
Romeo i Julia,
reż. K. Orzechowski
1991
Forza venite gente,
reż. A. Jamróz
1991
Poskromienie złośnicy,
reż. J. Stuhr
1991
Co za czas ?!,
reż. R. Dziwisz
1990
Opera żebracza,
reż. K. Orzechowski
1987
Samobójca,
reż. J. Jarocki
Kariera filmowa i telewizyjna
2019
1800 gramów
2019
Komisarz Alex
2018
Kler
2018
Ojciec Mateusz
2018
Ślad
2018
Przejście przez czerń
2017
Ach śpij, Kochanie
2017
Twarz
2014
Wataha
2013
Lekarze
2013
Prawo Agaty
2012
Klan
2012
Prawdziwe historie "Bokser"
2011-2012
Julia
2009
Naznaczony
2002
M jak Miłość
2002-2010
Samo życie
2001
Samo niebo
2000
Hipokrates czyli Wincenty Galica w Historia Filozofii po góralsku wg ks. Józefa Tischnera
1995
Pułkownik Kwiatkowski
1994
Zawrócony
1994
Śmierć jak kromka chleba
1991
Tak tak
Teatr Telewizji
1999
Randka z diabłem,
reż. M. Dutkiewicz
1998
Skarb ze snu,
reż. K. Deszcz
1997
Skarb Szeryfa, cz.I-II,
reż. M. Piestrak
1997
Mąż i żona,
reż. O. Lipińska
1997
Bohater naszego świata,
reż. R. Ber
1996
Obron Keysowej,
reż. L. Adamik
1996
Nasz człowiek,
reż. K. Kutz
1995
Mieszczanin szlachcicem,
reż. J. Stuhr
1995
Sędziowie,
reż. C. Nowicki
1994
Zemsta,
reż. O. Lipińska
1993
Poskromienie złośnicy,
reż. J. Stuhr
1992
Przeprowadzka,
reż. J. Gąsiorowski
1992
Najzwyklejszy cud,
reż. Igor Mołodecki
1991
Zwierzenia klowna,
reż. M. Dutkiewicz
1991
Śmierć,
reż. W. Śmigasiewicz
Galeria


Magdalena
Walach
urodziła się w 1976 w Raciborzu. Dyplom krakowskiej PWST uzyskała w 1999 r. rolą Grety w „Pułapce” T. Różewicza (reż. P. Miśkiewicz), wyróżnioną Nagrodą Prezesa ZASP-u na XVII Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi. Jeszcze na studiach debiutowała w Teatrze Bagatela rolą Marty w „Tajemniczym ogrodzie” (reż. J. Szydłowski). Zagrała na macierzystej scenie szereg różnorodnych ról w dramatach, komediach, farsach oraz małych i dużych musicalach. Na szczególną uwagę zasługują jej kreacje Iriny w „Trzech siostrach” (reż. A. Domalik), Emilii w „Othellu” (reż. M. Sobociński), Blanche w „Tramwaju zwanym pożądaniem” (reż. D. Starczewski) i Soni w „Wujaszku Wani” (reż. W. Śmigasiewicz). O roli Blanche recenzent pisał: „…z własnej twarzy fabrykuje tikami dowolną maskę kobiecą. Jest dzierlatką, kokotą, arystokratką albo kimś bez właściwości. (…) Słychać smolisty alt, ćwierkanie pensjonarki, płaski chichot blondynki, lepką ciszę człowieka bezradnego. (…) Na twarzy, w gardle, w gestach – wszystko, co chcecie. (…) Zdumiewająca jest Walach. Jak wziąć na siebie taki ogrom i przez trzy godziny prawie nie schodząc ze sceny – nie zgubić ni ziarna?”.



- 1
- 2
- 3
Ma na koncie gościnne występy w warszawskim Teatrze Polonia („Romulus Wielki”, reż. K. Zanussi) i w Operze Krakowskiej („Mały Lord”, reż. J. Szydłowski). W 2003 r. wzięła udział w berlińskim przedstawieniu „Union der Festen Hand” (reż. Stephan Stroux) opartym na powieści Erika Regera; wraz z mężem Pawłem Okraską odtwarzali tam rodzeństwo. Gra także w filmach, serialach i spektaklach Teatru Telewizji (pyszny „Klub kawalerów” w reż. K. Jandy). Popularność przyniosły jej role w „Pensjonacie pod Różą” i „Twarzą w twarz” oraz zakończony wygraną udział w programie „Taniec z gwiazdami”. Na XX Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu w 1999 została wyróżniona Nagrodą im. Agnieszki Osieckiej dla najlepszej studentki. Ulubienica publiczności Festiwalu „Oblicza Teatru” w Polkowicach, wielokrotnie nagradzana „Złotym Miedziakiem”.
Kariera teatralna
2023
Słownik Ptaszków Polskich,
reż. K. Materna
2022
reż. Artur W. Baron
2021
reż. M. Gierszał
2020
reż. A. Baron Więcek
2019
reż. H.J. Schoen
2018
reż. D. Starczewski
2018
reż. H.J. Schoen
2017
reż. M. Wiercichowski
2017
reż. M. Wojtyszko
2016
reż. A. Baron Więcek
2016
reż. G. Castellanos
2015
reż. H.J. Schoen
2014
reż. H.J. Schoen
2013
reż. I. Villqist
2013
reż. M. Wiercichowski
2013
reż. M. Kotański (od II 2015)
2012
reż. D. Starczewski
2012
reż. P. Pitera
2011
reż. P. Pitera
2011
reż. W. Śmigasiewicz
2011
reż. A. Majczak
2011
reż. J. Szydłowski
2010
2009
2009
reż. K. Zanussi
2008
reż. P. Urbaniak
2007
reż. M. Sobociński
2005
reż. W. Śmigasiewicz
2004
reż. W. Saniewski
2004
reż. J. Szurmiej
2003
reż. S. Stroux
2003
reż. J. Szurmiej
2002
reż. M. Sobociński
2001
reż. A. Domalik
2000
reż. J. Szydłowski
2000
reż. A. Róg, K. Madej
1999
reż. A. Sroka
1999
reż. P. Miśkiewicz
1999
reż. J. Szydłowski
1998
reż. M. Grabowski
Kariera filmowa i telewizyjna
2020
2019
2019
2019
2018
2016
2015
2015
2014
2013
2011
2011-2020
2011-2020
2010
2010-2020
2009
2009
2009-2010
2008
2008
2007-2008
2004-2005
2004-2006
2004
2003
2003
2002
2000
Teatr Telewizji
2009
reż. M. Zmarz-Koczanowicz
2003
2001
reż. K. Janda
1997
reż. T. Malak
Teatr Polskiego Radia
2013


Kaja
Walden
urodzona w 1990 w Płocku. Absolwentka Wydziału Aktorskiego łódzkiej PWSFTviT. Jej rolą dyplomową była Hanna w „Kamieniu” wg Mariusa von Mayenburga w reżyserii Grzegorza Wiśniewskiego. Obok aktorstwa pasjonuje się szeroko pojętym ruchem scenicznym i choreografią. Pochodzi z rodziny aktorsko-reżyserskiej, więc – jak mówi – odkąd pamięta, chciała zostać aktorką i była to dla niej naturalna kolej rzeczy. Pierwsze kroki na scenie stawiała jako dziecko w Teatrze Polskim w Bydgoszczy pod okiem ojca, reżysera Andrzeja Waldena. Zagrała jedną z głównych ról w pierwszym pełnometrażowym filmie dyplomowym w reż. Mariusza Grzegorzka „Śpiewający obrusik” (premiera kinowa: luty 2016). Nagrywa także audiobooki i seriale radiowe. W teatrze kocha wszystko, a jej teatralni idole to Ci, których nie widać.



- 1
- 2
- 3
Kariera teatralna
2025
Proces
reż. J. Szydłowski
2024
Przygody Tomka Sawyera,
reż. K. Materna
2023
Policja. Noc Zatracenia,
reż. A. Saramonowicz
2022
Henryk sienkiewicz. Greatest hits,
reż. K. Materna
2021
Bagatela śpiewa,
reż. K. Materna
2020
Ich czworo,
reż. G. Castellanos
2019
Życie jest snem,
reż. G. Varnas
2019
Kasie,
reż. F. Gieldon
2017
Szklana menażeria,
reż. F. Gieldon
2016
Pomoc domowa,
reż. P. Pitera
2016
Najdroższy,
reż. G. Castellanos
2016
O krasnoludkach, gąskach i sierotce Marysi, reż. I. Jera
2015
Lot nad kukułczym gniazdem, reż. I. Villiqist
2015
Cyberiada,
reż. W. Kościelniak
2015
Tajemnice kwiatu paproci,
reż. P. Jaszczak
2014
Kamień,
reż. G. Wiśniewski
2013
Carmen. Bella Donna,
reż. P. Pitera (od 2017)
2012
Świadectwa wzlotu, upadku, wzlotu, wzlotu, ypadku, upadku, itd. Antka kochanka, reż. S. Majewski
2012
Testament psa, czyli historia o miłosiernej,
reż. R. Brzyk
2010
Kariera filmowa i telewizyjna
2020
Bilscy
2020
Komisarz Alex
2020
Zieja
2020
M jak miłość (od 2019)
2019
Diagnoza
2019
Na dobre i na złe
2019
O mnie się nie martw
2019
Ślad
2018
Ojciec Mateusz
2018
Oko za oko
2017
Czary mary mama
2017
Miasto skarbów
2016
Komisja morderstw
2016
Singielka
2015
Nothing that has happened
2015
So far has been anything
2015
We could control
2015
Śpiewający obrusik
2014
Lalka
2013
Bilet na księżyc
2012
Marzenie Nataszy
2012
Maska
2012
Pokój 27
2010
Tancerze
Galeria