Aleja Zasłużonych

Czy marzenia i ambicje artysty mają szansę w starciu z twardą rzeczywistością? To pytanie nabiera fundamentalnego znaczenia w życiu sześćdziesięcioletniej poetki dręczonej obawą, że po śmierci mąż nie będzie miał jej za co pochować. Jedynym wyjściem dla zrezygnowanej i zmęczonej życiem kobiety jest załatwienie sobie państwowego pochówku i miejsca na cmentarzu w Alei Zasłużonych. A jeśli sytuacja się odwróci i to ona nie będzie miała za co pochować męża? Ten napisany przez Jarosława Mikołajewskiego i wyreżyserowany przez Dariusza Starczewskiego współczesny danse macabre, rozpięty między śmiesznością a sentymentem, między groteską a liryzmem, łamie językowe konwencje za sprawą odważnych fraz i błyskotliwych bon motów, a także konfrontuje się ze stereotypem, że życie i śmierć, sztuka i codzienność to zupełnie sprzeczne kwestie. „Kto żartuje z własnej śmierci, ten długo żyje”.

Opis spektaklu:  Główna bohaterka, Ona, to sześćdziesięcioletnia poetka, której świadomość podsuwa coraz bliższą wizję śmierci i związaną z nią obawę, że mąż nie będzie miał za co jej pochować. Jedynym wyjściem z tej sytuacji wydaje się pochówek na koszt państwa w alei zasłużonych. Ale czy artysta ma jakiekolwiek szanse w starciu z okrutną machiną biurokracji? I co jeśli jej mąż – księgowy – umrze przed nią? W tej sztuce role i sytuacje odwracają się w jednej chwili. Teraźniejszość miesza się z wyławianą z pamięci przeszłością, matka okazuje się młodsza od córki i nawet twardy urzędnik może zmięknąć w obliczu sztuki słowa, jaką jest poezja. Główna bohaterka, odbywając podróż wewnętrzną i konfrontując się ze swoimi wspomnieniami, zadaje pytania o rolę i sens sztuki wobec przemijania, a także o to, czy po drugiej stronie życia naprawdę coś jest. Jej ironiczne, momentami wręcz cyniczne podejście do życia, przez które przebija autentyczna refleksja nad swoim miejscem w życiu, tworzą wybuchową mieszankę ostrego czarnego humoru z odwieczna próbą oswajania tematu śmierci. Aleja Zasłużonych miała premierę 30 grudnia 2020 roku w Teatrze Polonia w Warszawie w reżyserii Krystyny Jandy. W oryginalnej wersji dramatu autor Jarosław Mikołajewski – poeta i tłumacz – stworzył postać poety i jego żony, którzy wcielali się również w postaci urzędnika i urzędniczki.

Czas trwania spektaklu: 90 minut (bez przerwy)

Premiera: 14 października 2022

—————————————————-

Spektakl bierze udział w 29. Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej

Ogólnopolski Konkurs na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej ma na celu nagradzanie najciekawszych poszukiwań repertuarowych w polskim teatrze, wspomaganie rodzimej dramaturgii w jej scenicznych realizacjach oraz popularyzację polskiego dramatu współczesnego. Konkurs organizowany jest przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie.

W I etapie Konkursu spektakle ocenia Komisja Artystyczna w składzie: Jacek Sieradzki (przewodniczący), Dominik Gac, Andrzej Lis, Julia Lizurek, Wiesław Kowalski, Magdalena Rewerenda, Agata Tomasiewicz