Aby edytować te informacje przejdź do podstawowej edycji.

Aplaus:
applaus icon
applaus icon
applaus icon
applaus icon
applaus icon
5.0

Tramwaj zwany pożądaniem  (A Streetcar Named Desire)



Nowy Orlean po koniec lat 40. Pod oknami mieszkania Stelli i Stanleya Kowalskich przejeżdża tramwaj zgodnie z miejscowym zwyczajem nazwany „Pożądaniem”. Pewnego dnia wysiada z niego starsza siostra dziewczyny, zmysłowa Blanche DuBois, konfabulantka i nimfomanka. Ale czy na pewno możemy ją tak zaszufladkować?

Wielopłaszczyznowa osoba Blanche wciąż budzi kontrowersje i sprzeczne interpretacje. Trudno jest ją polubić, jeszcze trudniej ustosunkować się do niej, ale niemożliwym jest przejść koło niej obojętnie. Przedłużająca się wizyta w domu siostry i szwagra powoduje rosnące napięcie między bohaterami, które nieubłaganie doprowadza do tragicznego finału.

Ta ponadczasowa, wyśmienicie napisana rola dramatyczna od zawsze stanowi ogromne wyzwanie aktorskie. W interpretacji Dariusza Starczewskiego w Blanche wcieliła się Magdalena Walach, uwiarygodniając postać neurotycznej, rozchwianej emocjonalnie, starzejącej się nauczycielki. To kolejna, po siedmiu latach od inscenizacji Marty Meszaros, adaptacja „Tramwaju zwanego pożądaniem” na deskach Teatru Bagatela.

Obok głównych postaci w przedstawieniu pojawia się w przejmującym i jakże kluczowym epizodzie Meksykanki: Renata Przemyk.

Prapremiera sztuki odbyła się na Broadwayu 3 grudnia 1947 w reżyserii Elii Kazana, z Marlonem Brando, Jessicą Tandy, Kim Hunter i Karlem Maldenem. Spektakl, mający wielki wpływ na zmiany w amerykańskim, a następnie i światowym, teatrze, grano bez przerwy przez następne dwa lata ze zmianami obsadowymi. Premierę londyńską wyreżyserował w 1949 Laurence Olivier, obsadzając w głównych rolach Bonara Colleana, Vivien Leigh i Renee Asherson.

Leigh i Brando wystąpili także w nagrodzonej czterema Oscarami (w tym za scenariusz dla Williamsa) ekranizacji Elii Kazana z 1951. Film ten stał u początków inwazji absolwentów Actors Studio Lee Strasberga na Hollywood, która przyczyniła się do kulturowej i obyczajowej rewolucji w Stanach Zjednoczonych.

Sztuka do dziś wystawiana jest na całym świecie, na nowo adaptowana dla kina, telewizji i teatru; na jej podstawie skomponowano operę i dwa przedstawienia baletowe.

 

Premiera: 1 maja 2009, Scena na Sarego 7

Spektakl przeniesiony na Dużą Scenę.

Spektakl prezentowany do maja 2018